Benchrest-rimfire

بنچ رست ریم فایر – تکنیک های پایه

همانطور که در مقاله آشنایی با تیراندازی بنچ رست مطالعه کردید، بنچ رست رشته ای از ورزش تیراندازی است که در آن تیراندازان با قرار دادن تفنگ بر روی پایه های مخصوصی به نام Rest و کل این تجهیزات بر روی میز، تیراندازی می کنند. این ورزش شامل عناصر دقت و مهارت است. در همه رشته های بنچ رست، دقت عملکردی سلاح و تجهیزات یکی از شاخص های رسیدن به امتیازات بالا در کنار مهارت های تیراندازی است. مهارت هایی که یک تیرانداز بنچ رست با آموزش و تجربه بدست می آورد. مهارتهای تیراندازی با سلاح، بادخوانی و مهارت های ذهنی در ترکیب با تجهیزات با عملکرد سطح بالا منجر به موفقیت می شود. در این مقاله با تیراندازی تفنگ ریم فایر (خفیف) آشنا خواهیم داشت. 

مسابقات بنچ رست ریم فایر در فاصله ۵۰ متری برگزار می شود. در این رشته از سلاح های ریم فایر و مهمات کالیبر 22 استفاده می شود. طبق قوانین استفاده از فشنگ های دست ساز مجاز نیست. هدف مورد استفاده در این رشته شامل ۲۵ هدف امتیازی است که در زمان 20 دقیقه به اهداف تیراندازی می شود. تنها یک شلیک به هر هدف امتیازی مجاز است ولی تیرانداز می تواند به تعداد نامحدودی به اهداف سایتر یا قلق روی هدف تیراندازی داشته باشد.

فدراسیون جهانی بنچ رست ریم فایر و بادی که به اختصار WRABF نامیده می شود، جهت توسعه و برگزاری مسابقات بین المللی این رشته در سال ۲۰۰۷ ،  پایه گذاری شد. به صورت پایه این فدراسیون رقابت های اروپایی و بین المللی را برگزار می کند. اعضای این فدراسیون شامل باشگاه ها و انجمن های مختلف تیراندازی بنچ رست در رشته های ریم فایر و بادی از کشورهای مختلف جهان ( در حال حاضر ۳۵ کشور عضو) می باشند.

رقابت های های قهرمانی جهان هر چهارسال یک بار برگزار می شود. همینطور هر چهارسال یکبار رقابت های جام جهانی همراه با قهرمانی اروپا با فاصله دو سال بعد از رقابت های قهرمانی جهان برگزار می گردد. قوانین این فدراسیون در کلیه رقابت های بین المللی و قاره ای و نیز کشورهای عضو به عنوان قوانین مرجع بنچ رست ریم فایر و بادی مورد استفاده قرار می گیرد.

 

 

در بنچ رست ریم فایر تجهیزاتی مشابه با بنچ رست سنترفایر استفاده می شود. به طور کلی بیشتر تجهیزات جانبی تیراندازی بنچ رست در رشته های سنتر فایر و ریم فایر و بادی یکسان است.

تفنگ بنچ رست ریم فایر

تفنگ های مورد استفاده در بنچ رست ریم فایر ، سلاح های ریم فایر کالیبر ۲۲٫ لانگ رایفل یا اصطلاحا LR هستند.  این تفنگ ها می تواند یک مدل ویژه بنچ رست یا مدلی باشد که برای این منظور آماده سازی شده است. بیشتر سلاح های ریم فایر دقیق با ایجاد تغییرات بر روی بدنه ، لوله و قنداق قابلیت استفاده در بنچ رست ریم فایر را دارند.

سلاح های ریم فایر برندهایی همچون آنشوتز ، فینورک ، والتر و چند سازنده دیگر در این رشته کاربرد زیادی دارند. در این بین کمپانی های سازنده تفنگ های سفارشی نیز برای این رشته سلاح هایی با توجه به سفارش مشتری خود آماده می کنند. گان اسمیت ها در این زمینه می توانند با توجه به نیاز شما و کلاس تیراندازی، تفنگی با یک اکشن و لوله ای بسیار دقیق و کاربردی تر از تفنگ های کارخانه ای آماده کنند. 

 

مهمات ریم فایر

فشنگ های مورد استفاده در بنچ رست ریم فایر، کالیبر ۲۲٫ ال آر هستند که گلوله سربی بدون روکش مسی دارند. استفاده از گلوله های روکش دار طبق قوانین این رشته مجاز نیست. همچنین فشنگ های مورد استفاده باید توسط کمپانی های شناخته شده و قابل دسترس در بازار تولید شده باشند ELEY ، RWS و یا شرکت Lapua از جمله تولیدکنندگانی هستند که محصولات آنها مورد استفاده تیراندازان این رشته می باشد.

در ادامه در کنار معرفی تجهیزات مورد نیاز بنچ رست ریم فایر ، روشهای آماده سازی تجهیزات و تیراندازی بنچ رست ریم فایر را بررسی خواهیم کرد.

آماده سازی تجهیزات بنچ رست ریم فایر

رست و چیدمان آنها 

رست و کیسه شن ها در تیراندازی بنچ رست از مهم ترین تجهیزات می باشند و آماده سازی آنها نیز به همان میزان از اهمیت زیادی برخوردار است. کیسه شن باید به صورت یک دست و مناسب پر شود. برای این کار می توانید از شن هایی با ذرات کوچک تر استفاده کنید. برای پر کردن کیسه شن از فنل های کوچک آزمایشگاهی استفاده نمایید تا به صورت تدریجی و مرحله ای، کیسه شن را پر کنید. هر دو کیسه شن جلویی و عقبی باید به صورت فشرده و محکم پر شوند.

کیسه شن های SEB یکی از انتخاب های خوب با توجه به ارزش خریدشان هستند. این کیسه شن ها قیمت مناسب همراه با کیفیت لازم و مشخصات قابل قبول برای استفاده در تیراندازی بنچ رست ریم فایر یا سنتر فایر را دارند.

هم راستایی رست ها

تراز و هم راستا چیدن کیسه شن ها یکی از نکات بسیار بسیار مهم در بنچ رست ریم فایر هستند. کیسه شن عقبی ، همیشه باید در یک خط و به صورت مستقیم در راستای کیسه شن جلویی قرار گیرد. می توان از یک میله تنظیف برای آزمایش اینکه دو کیسه شن در یک راستا هستند یا نه استفاده کرد. این روش از نظر زمانی سریع و دقیق است.

برخی تیراندازان نیز با استفاده از ریسمانی که بدین منظور آماده شده با بستن یک سر ریسمان به میله شاخص (Front stope) رست جلویی و کشش آن در امتداد بین گوش های کیسه شن عقبی ، در یک خط قرار داشتن دو کیسه شن را آزمایش می کنند. هم  راستایی و تراز کیسه شن باید مطابق با خط مرکزی قنداق باشد.

این موضوع زمان عقب نشینی تفنگ بعد از شلیک به صورت مستقیم بسیار موثر است. گوش های کیسه شن عقبی باید دقیقا در راستای پایه عقبی رست جلویی و به سمت هدف قرار گیرد. همینطور به چیدمان رست و کیسه شن بر روی میز مناسب با وضعیت خود دقت کنید. از تراز برای چیدمان رست استفاده کنید. رست جلویی باید به صورت کاملا تراز بر روی میز قرار گیرد.

کیسه شن جلویی باید مناسب با قنداق تفنگ تنظیم شود. البته این بستگی به نوع کیسه شن و داشتن یک رست قابل تنظیم دارد. موارد بیان شده در این مقاله بر مبنای رست هایی با قابلیت حرکت پیچی محوری است. از هر مدل رست که استفاده می کنید ،  تفنگ باید به صورت استوار بر روی کیسه شن ها قرار گیرد و حرکت آن به سمت جلو و عقب روان باشد. کیسه شن جلویی نباید آنقدر سفت تنظیم شود که تفنگ حرکتی نداشه باشد ، این کار علاوه بر اینکه بر خلاف قوانین است ، باعث کاهش دقت در تیراندازی نیز می شود.

 

 

حرکت صاف و روان تفنگ بر روی رست

در چیدمان رست ها شما باید به این اطمینان برسید که تفنگ بدون گیر یا چفت ، حرکت مستقیمی به سمت جلو و عقب بر روی کیسه شن ها داشته باشد. بدین منظور در زمان سفت کردن پیچ تنظیم کیسه شن رست جلویی ، دقت کافی داشته باشید که تفنگ به صورت سفت قرار نگیرد. برای اینکار می توانید با قرار دادن تفنگ برروی رست ، همزمان پیچ ها را تنظیم کنید تا زمانی که به نتیجه مناسب برسید.

شما می توانید از پودر بچه بر روی کیسه های چرمی و یا اسپری سیلیکون بر روی کیسه شن هایی از جنس پارچه کاندورا قبل از قرار دادن تفنگ استفاده کنید. اینکار به حرکت روان تر تفنگ به سمت عقب و به صورت آزاد کمک می کنند. همانند اینکه روغن کاری شده است. همچنین از نوار های تفلون و یا مشابه برای اتصال به بخش انتهایی و یا جلویی قنداق ( جایی که روی کیسه شن قرار می گیرند) استفاده کنید. این تاثیر مشابه ای مانند روش قبل دارد.

بعد از این مرحله و قرار دادن تفنگ بر روی رست و کیسه شن ها، ضربه ای به تفنگ در بخشهایی که با کیسه شن تماس دارد وارد کنید. این کار باعث می شود که فضاهای خالی احتمالی ، پر شده و فرم قنداق را بگیرد. بخش جلویی قنداق باید حدود ۲ اینچ جلوتر از رست جلویی قرار گیرد. به صورتی که جلوی بچه قنداق با فرانت استاپ در تماس باشد. اینکار در زمان تیراندازی برای تست ثبات تفنگ ضروری است. بدین صورت تفنگ همیشه در یک محل قرار می گیرد. انتهای قنداق تفنگ باید به صورت تراز و صاف در طول کل کیسه شن قرار گیرد. یکبار دیگر اینجا تجربه و آزمایش مشخص می کند که چه اندازه از قنداق بیرون از کیسه شن عقبی قرار گیرد. اندازه ای که شما بهترین دقت را دارید.

تا حد امکان سعی بر این داشته باشید که کیسه شن عقبی نزدیک دسته تپانچه ای شکل قنداق قرار نگیرد ، این کار معمولا دلیل خطاهای عمودی محل برخورد گلوله هستند. کیسه شن هر چقدر به سمت انتهای قنداق تمایل داشته باشد ، بهتر است. این مقدار به تجربه شما و اینکه چه اندازه ای برای تفنگ شما مناست است ، بستگی دارد.

استفاده از یک تراز روی سلاح و همچنین بر روی رست در بین تیراندازان حرفه ای بنچ رست ریم فایر معمول است. تراز ها برای ارزیابی قرار گیری صحیح و صاف رست ها استفاده می شوند.

چیدمان سلاح بر روی رست ها

بعد  از این مراحل می توانید تفنگ را با حرکت به جلو و عقب و بالا پایین آزمایش کنید ، در نهایت در صورتی که نیاز باشد با حرکت کیسه شن عقبی ، در خط هدف قرار دهید. با حرکت جلو و عقب تفنگ به بهترین حالت هدف گیری از دوربین برسید. بدین صورت وقتی تفنگ را به جلو و عقب حرکت دهید ، در برگشت باید به همان محلی هدف گیری قبلی برگردد.

بعد از کل این مراحل که کیسه شن و رست به درستی چیده شدند، نباید جابجایی از محل خود داشته باشند. اگر رست ها به هر دلیلی جابجا شدند ، باید دوباره دستورالعمل بالا دنبال شود.  بجز زمانی که مسابقه شروع شده باشد. در این حالت تصویر شبکه دوربین روی تارگت به درستی و آسانی در حرکت عمودی باشد. با هل دادن تفنگ بعد از هر شلیک به سمت فرانت استاپ از قرار گرفتن در محل قبلی مطمئن شوید. اینکار بعد از بارگزاری دوباره تفنگ نیز باید انجام شود.

تیراندازی در مسابقات بنچ رست ریم فایر

استفاده از سایترها

مراحل قبلی همگی برای رسیدن به این مرحله و تیراندازی نهایی است. با توجه به اینکه در هر هدف بنچ رست، تعداد حداقل ۵ هدف سایتر وجود دارد، تا جایی که امکان دارد از شلیک به هدف های سایتر استفاده کنید. برای ارزیابی و درک وضعیت جوی و باد نیاز به استفاده از تعداد زیادی شلیک به هدف های سایتر دارید. برخی از تیراندازان بخش زیادی از زمان مسابقه را برای شلیک به اهداف سایتر صرف می کنند، این تیراندازان با ارزیابی وضعیت باد و استفاده از اهداف سایتر، یک شلیک امتیازی خوب را انجام می دهند. هر زمان که از یک ردیف به ردیف دیگر جابجا می شوید، از اهداف سایتر استفاده کنید. این کار نیاز به تمرین و انضباط زیادی دارد. اما برای بیشتر تیراندازان نتیجه بخش است !

ماشه کشی صحیح

از مجموعه سیستم ماشه نرم و روان استفاده کنید. ماشه ای که بتوان سبکی و کشش آن را به خوبی تنظیم کرد. تکنیک ماشه کشی همه چیز است اما آن چیزی که برای شما مفیدتر است را انجام دهید و این کار در هر بار شلیک باید به یک شکل انجام شود. در بنچ رست، تیراندازان هیچ تماسی با تفنگ به جز ماشه ندارند.

تیراندازی فری ریکویل Free Recoil

بسیاری از منابع در اینترنت و بیشتر تیراندازان به شما خواهند گفت که به صورت Free-Recoil تیراندازی کنید. به این معنی که تفنگ بروی کیسه شن و رست به صورت درستی قرار گرفته و تنها بخشی که در زمان تیراندازی لمس می کنید، ماشه است. ( برای این منظور نیاز به یک کشش ماشه بسیار نرم و سبک دارید). تکنیک دیگر این است که با انگشت شصت دستی که ماشه کشی می شود به صورت سبکی پشت محافظ ماشه به سمت پایین نگه داشته می شود. تا زمانی که تمرین نکنید انجام این دو کار به صورت همزمان و یک دست در هر بار سخت خواهد بود. کسانی که نسبت به کلاس های این رشته آگاه هستند می دانند که ما با یک سلاح ده پاوندی به صورت free recoil تیراندازی می کنیم ولی برای تیراندازی در کلاس اسپورتر نیاز هست که تکنیک متفاوتی بکار ببریم. در این کلاس با توجه به سبکی سلاح (طبق قوانین) نیاز هست که بوسیله شانه ، انتهای قنداق به صورت سبکی مهار شود و انگشتان خود را دور دسته تپانچه ای شکل قرار دهید. (گرفتن سبک قنداق) شما باید با توجه به شرایط و تجهیزات برای رسیدن به موفقیت سازگاری داشته باشید. برخی تیراندازان با سلاح های متفاوت و تکنیک های دیگر به نتیجه می رسند.

 

در زمان شلیک تنها ماشه را با پد انگشت لمس کنید و از تماس و فشار بوسیله گونه خود بر روی قنداق اجتناب کنید. در زمان چیدمان تجهیزات مطمئن شوید که سلاح را بعد از حرکت عقب نشینی حاصل از شلیک به نقطه ای که نشانه گیری شده (POA) برمی گردد. در صورت چیدمان درست رست در نهایت این کار باید به درستی صورت گیرد. از جابجایی کیسه شن عقبی و دیگر تجهیزات برای رسیدن به این هدف خودداری نمایید. چون در نهایت خطای تیراندازی خود را بیشتر می کنید.

چیدمان صحیح کیسه شن ها و گرفتن تفنگ

چیدمان شما ، کیسه شن ها ، رست و تفنگ شما می تواند جابجا شود ، این جابجایی در تصویر دوربین به صورت بیشتری نمود خواهد داشت. حتی حرکات خیلی کوچک نیز قابل توجه هستند. شاید یک کیسه شن جلویی فشرده تر و بسته تر دور قنداق کمک کننده باشد ، اما حرکت نرم و روان دنبال گیری قنداق چاره اینکار باشد. اگر شما از تماس شانه و گونه در زمان تیراندازی استفاده می کنید این تماس را بسیار ملایم و کم انجام دهید ، به طوریکه نباید فشاری روی تفنگ باشد.

یک تکنیک موثر دیگر استفاده از کیسه شن مجزا برای قرارگیری دستی است که ماشه کشی می کند ، اینکار باعث می شود تا حرکات ناشی از خستگی و اضطراب دست و شانه به تفنگ منتقل نشود. هر گونه صدا و جابجایی را نادیده بگیرید. هیجان حاصل از شلیک و یا تکان های خیلی کوچک هم روی تیراندازی شما موثر هستند. سعی کنید هیچکدام از اعضای بدن تان بجز انگشتی که ماشه را می کشد در زمان تیراندازی حرکت نکند.

 

در پایان و بعد از همه این موارد ، تمرین …… تمرین …… و دوباره تمرین کنید!

اگر چیزی در این نوشتار در خصوص بنچ رست ریم فایر از قلم افتاده ! پشیمان نیستیم چون این تکنیک ها به عنوان پایه و اصول اولیه بنچ رست ریم فایر می باشد. زمانی که شما شروع به تیراندازی ، بادخوانی ، توجه به پرچم ها ، تیراندازی بدون نگاه کردن به دوربین و ….. کنید ، نکات زیاد و پیچیده ای را خواهید یافت. مواردی که اگر نیاز به نوشتن باشد، احتمالا نیاز به یک یا چند کتاب خواهیم داشت.

این تکنیک های پایه نه تنها برای من ، بلکه برای خیلی از تیراندازان کاربردی و مفید بوده است. به هر حال شما تصمیم گیرنده هستید که چه تکنیک و کاری برای شما مفید است . اگر شما با استفاده از این تکنیک ها امتیازات بهتر و بالاتری کسب کردید ، پس آنها را حفظ کنید. همینطور تجربیات خود را با دیگران به اشتراک بگذارید. 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

ورود

عضویت

این زمینه الزامی است.
این زمینه الزامی است.
این زمینه الزامی است.